เรื่องนี้ค่อนข้าง ลึกซึ้ง และขัดต่อความรู้สึกของคนส่วนใหญ่
คนที่คิดถึงคนอื่นจริงๆ เขามีลักษณะยังไร ?
แบ่งลักษณะการกระทำเป็น 4 แบบ
- ลำบากเรา ลำบากเขา
- ลำบากเรา สบายเขา
- สบายเรา ลำบากเขา
- สบายเรา สบายเขา
ท่านว่า “ลำบากเขา” อย่าทำ
ส่วนเรื่อง ในหมวดของความเพียรมีผล ท่านว่า
เมื่อเราอยู่ตามสบาย อกุศล
ธรรมย่อมเจริญยิ่ง กุศลธรรมย่อมเสื่อม
ทีนี้คงพอจับจุดได้แล้วนะครับว่า ลำบากผู้อื่นอย่าทำ, และถ้ามีความเพียรโดยไม่กลัวลำบาก สิ่งดีๆ ย่อมตามมาอย่างแน่นอน นี่คือ Point ของการคิดถึงคนอื่นที่แท้จริง
Example บุคคลที่คิดถึงคนอื่น โดยไม่สนใจว่าตัวเองจะลำบากหรือไม่
- พวกขายของตามโต๊ะอาหาร พวกนายไม่รู้หรอกว่า เขาเอาเงินไปเลี้ยงใครอีกหรือไม่ แต่แรงผลักดันที่เขามา ทำให้เขาเฉยเมยต่อคำปฏิเสธ นายไม่ซื้อก็รีบบอก เขาจะรีบไปโต๊ะถัดไป มันอาจมีคนไม่ดีอยู่บ้างที่เอาเงินไปใช้ในทางผิด แต่เราก็เชื่อว่ามีคนเอาเงินไปใช้ในทางที่ถูกต้องอยู่ในกลุ่มคนพวกนี้ และคนเหล่านั้นแหละ คือ คนที่นึกถึงคนอื่น มากกว่าหน้าของตัวเอง
- นักการเมืองบางท่าน ที่อาสาเข้ามาช่วยประเทศในยามไม่สงบ แม้จะต้องโดนด่า เช่น ท่านวิษณุ, ท่านสมคิด, ท่านเนวิน พวกเขาถูกด่าว่าเป็นพวกเข้าข้างเผด็จการ เป็นพวกพลิกลิ้น แต่สิ่งที่พวกนายมองไม่เห็นคือ เขามีคนที่เขาต้องรับผิดชอบเลี้ยงดู เขายอมทำทุกอย่างโดยไม่สนใจหน้าของตัวเอง เพื่อให้คนภายใต้เขา คนในจังหวัดเขา อยู่ได้ อยู่สบาย ในทุกสภาวการณ์ เขาคือ คนที่นึกถึงคนอื่น มากกว่าหน้าของตัวเอง
ยังมีอีกหลายคน หลายอาชีพ ทำบางอย่างโดยไม่คิดถึงหน้าของเขาเอง ด้วยการทำเพื่อคนอื่น มันมองเห็นสิ่งที่เป็นแรงผลักดันได้ยาก ถ้าไม่รู้จักเขาดีพอ แต่ถ้าเอะใจ ฉุกคิดสักนิด คิดถึงคนอื่นบ้าง ด้วยคำถามว่า “พี่เข้าสู่เส้นทางนี้ได้อย่างไรครับ” คำถามง่ายๆ แค่นี้แหละครับ
สรุป การคิดถึงคนอื่นเบื้องต้น
- คุยเรื่องของคนอื่น
- ถามในเรื่องที่คนอื่นสนใจ
- ในการสนทนา หากเราพูดมาก แปลว่า ผิดทางอยู่นะ
- ในการสนทนา หากคนอื่นพูดมาก แปลว่า มาถูกทางแล้ว